به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر، شامگاه چهارشنبه ۲۲ مرداد ماه هشتمین جشن بزرگ انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با حضور اهالی سینما در تالار ایوان شمس برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که با ۴۵ دقیقه تاخیر همراه بود، کیوان کثیریان رئیس انجمن منتقدان سینمای ایران روی صحنه آمد و گفت: این حضور گرم و چهره هایی که امشب در این مراسم می بینم باعث دلگرمی است. امشب شاهد حضور بزرگان سینمای ایران هستیم. ما طی این سال ها با همراهی دوستان خود تلاش کردیم این جشن را باشکوه برگزار کنیم که شکوه تنها با حضور شما معنا پیدا می کرد. امیدوارم این جشن ها توانسته باشد اعتماد میان هنرمند و منتقد را هرچه بیشتر ایجاد کند.

وی ادامه داد: جوایز ما در این شب نه سفارش شده است و نه اجباری بوده تا همه راضی از این سالن خارج شوند. خوشبختانه هر ۲ طرف یعنی سینماگران و منتقدان پذیرفته اند که با کسی تعارف نداشته باشند و در کنار صداقت رابطه دوستانه ای را با هم برقرار کنند. می دانم که برخی از شما نگاه یکسانی به منتقدان دارید و به دلیل حضور برخی از افراد همه منتقدان را به یک چشم می بینید اما در واقع باید جامعه منتقدان را با نگاهی جدا و متفاوت از یکدیگر ببینید.

کثیریان گفت: امسال داوری در جشن منتقدان به صورت آکادمی انجام شد و بیش از ۱۰۰ منتقد فیلم های مورد نظر را داوری کردند. مسئله دیگر این است که برگزاری چنین مراسم هایی نسبت به گذشته سخت تر شده و در سال های گذشته خیلی راحت تر می توانستیم هنرمندان را در چنین مراسم هایی کنار هم جمع کنیم.

رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پایان صحبت های خود گفت: می خواهم اسم این جشن را با اجازه از یک کارگردان سینما «دلتنگی های عاشقانه» بگذارم چرا که دلمان برای برخی از فیلم ها تنگ شده و آرزو داریم تا این فیلم ها را دوباره ببینیم.

در ادامه این مراسم جوایز بخش مستند اهدا شد که به شرح ذیل است:

فیلم های مستند کوتاه تا ۳۰ دقیقه

۲دیپلم افتخار به ۲ فیلم مستند «سایه ها هرکجا بخواهند می روند» به کارگردانی میلاد و سجاد ستوده. «خان آخر» به کارگردانی گل اندام صفری اهدا شد. در این بخش داوران هیچ تندیسی را در نظر نگرفته اند.

فیلم های مستند نیمه بلند

۲ دیپلم افتخار به ۲ فیلم «دستگرد یزد شاپوران» به کارگردانی پژمان مظاهری پور و «کمی بالاتر» به کارگردانی لقمان خالدی تقدیم شد. همچنین تندیس زرین این بخش به مستند نیمه بلند «پیر پسر» به کارگردانی مهدی باقری اهدا شد.

باقری بعد از دریافت جایزه خود با اشاره به اینکه شاید بسیاری از افرادی که در این مراسم حضور داشته اند فیلم من را ندیده اند اما با این حال تشویق می کنند، گفت: می خواهم به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بگویم که طی یک سال گذشته هیچ تفاوتی در سیاست های حمایتی از مستندسازی ایجاد نشده است، فیلم من هنوز پروانه نمایش ندارد، البته فرقی هم نمی کند چون جایی برای نمایش آن وجود ندارد.

فیلم های مستند بلند

۲ دیپلم افتخار این بخش به ۲ فیلم «در پناه بلوط» به کارگردانی مهدی پورمحمدی و «خاطراتی برای تمام فصول» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی اهدا شد. تندیس این بخش به فیلم مستند «آخرین روزهای زمستان» به کارگردانی محمد حسین مهدویان اهدا شد.

پژوهش در فیلم های مستند

تندیس این بخش به غلامرضا نعمت پور برای فیلم مستند «برای گونگادین بهشت نیست» تقدیم شد. این کارگردان بعد از دریافت جایزه خود گفت: فیلم هایی که من می سازم با موضوع محل تولدم استان لرستان است. اما هنگام دریافت حمایت معمولا می گویند که این فیلم ها موضوعی بومی داشته و گستره ملی ندارد. فکر می کنم این خرده فرهنگ ها باعث ساخته شدن یک کشور می شود.

رضا درستکار از منتقدان سینمای ایران که برای اهدای این جایزه روی صحنه آمده بود در ادامه مراسم گفت: اگر جای کیوان کثیریان بودم اسم این جشن را می گذاشتم «عصبانی نیستم». به نظر من سینمای مستند باید دیده شود چرا که گاهی از سینمای بلند ما بهتر است. اما متاسفانه حسادت و تنگ نظری در بین مستندسازان ما بیش از سینمای داستانی است که امیدوارم شاهد بوجود آمدن یک تعادل در این زمینه در سینمای مستند باشیم.

در ادامه مراسم، جواد طوسی دبیر هشتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران روی صحنه آمد و بیان کرد: می خواهم کم صحبت کنم تا احمد ترابی نژاد و هوشنگ گلمکانی اعتراض نکنند. این جشن با هدف رسیدن به سینمایی که بتواند فضل مشترکی با جامعه کنونی داشته باشد برگزار می شود. متاسفانه ما از هم دور افتاده ایم و پایش بیفتد در بدترین شرایط بی رحمانه برای هم شمشیر می کشیم.

وی ادامه داد: ما با یک نگاه واقع بینانه می توانیم همدیگر را تحمل کنیم و دغدغه های مشترکی داشته باشیم. باید گسترده تولید سینمایی را ببینیم تا سرگرمی سازی را در آن به درستی معنا کنیم. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا بتوانیم یک باشگاه نقد فیلم راه بیاندازیم تا از مونولوگ به دیالوگ برسیم. پاتوقی برای تحلیل فیلم های جدید فراهم کنیم. دبیر اصلی این جشن جعفر گودرزی است که به عنوان دبیر اجرایی در این مراسم حضور داشت و از او به خاطر همه زحماتش تشکر می کنم.

در ادامه این مراسم ۴ لوح تقدیر از سوی دبیر جشن به اسحاق خانزادی برای صدابرداری «متروپل»، امیرحسین ثقفی برای کارگردانی «همه چیز برای فروش»، سید علی قائم مقامی برای مدیریت تولید فیلم های «چ» و «رستاخیز» و حجت االله ایوبی رئیس سازمان سینمایی اهدا شد.

رضا یزدانی در بخشی از این مراسم به صحنه آمد و چند ترانه را اجرا کرد.

ایرج صابری نویسنده  و منتقد سینما اولین هنرمندی بود که در این شب نکوداشت او برگزار شد. در این بخش شاپور منصف و حسین گیتی روی صحنه آمدند و از او تقدیر کردند. شاپور منصف نیز متنی را در تقدیر از ایرج صابری قرائت کرد.

در ادامه این مراسم اهدای جوایز سینمای ایران با بخش دستآوردهای فنی و هنری آغاز شد.

دستآوردهای فنی و هنری:

لوح سپاس و تندیس در این بخش به حمیدرضا سلیمانی برای جلوه های ویژه میدانی فیلم «چ» اهدا شد.

بهترین مهندسی صدا:

لوح سپاس و تندیس به بهمن اردلان و علی علویان برای فیلم سینمایی «چ» تقدیم شد.

بازیگر نقش اول مرد:

لوح سپاس و تندیس به نوید محمدزاده برای فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» اهدا شد. او بعد از دریافت جایزه خود گفت: من اصلا عصبانی نیستم و حالم بسیار خوب است. خوشحالم که جایزه ام را از دست رخشان بنی اعتماد می گیرم و همین جا از او می خواهم که به من بازی دهد چرا که من مفتخر می شوم تا در یکی از فیلم های او بازی کنم. اما این جایزه را تقدیم می کنم به رضا درمیشیان. از شما هم می خواهم که به هنرمندان بیرون از این درها نیز اعتماد کنید چرا که بهترین ها در بیرون از این درها هستند. همچنین امیدوارم فیلم سینمایی عصبانی نیستم هرچه سریعتر اکران شود.

دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد:

این جایزه به مهدی فخیم زاده برای بازی در فیلم سینمایی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» اهدا شد. بهروز افخمی به جای فخیم زاده به روی صحنه آمد و این جایزه را دریافت کرد.

بهترین چهره پردازی:

لوح تقدیر و تندیس این بخش به محسن دارسنج برای فیلم «همه چیز برای فروش» اهدا شد.

بهترین طراحی صحنه:

لوح تقدیر و تندیس این بخش نیز به عباس بلوندی برای فیلم سینمایی «چ» تقدیم شد.

در بخش نکوداشت علیرضا داوود نژاد، کیانوش عیاری، هوشنگ گلمکانی و رضا داوود نژاد روی صحنه آمدند.

علیرضا داوود نژاد بعد از برگزاری مراسم نکوداشت خود گفت: گذشته چیز بسته بندی شده ای نیست و آینده می آید تا دوباره گذشته را باز تعریف کند. به خاطر دارم زمانی که فیلم سینمایی «نازنین» را کار کردم با تهیه کننده ای آشنا شدم که نگاهش با دیگر تهیه کنندگان متفاوت بود، هر کاری که می خواستم انجام می دادم و او هم قبول می کرد. او از من به عنوان یک کارگردان جوان حمایت کرد و حتی دستمزدی با مبلغ ۹۰ هزار تومان در آن زمان به من داد.حتی زمانی که خواستم چهره گوگوش را برای این فیلم از چهره همیشگی اش خارج کنم و گریمی متفاوت را برای صورت او در این فیلم اجرا کنم باز هم با اینکه می دانست این فیلم نمی فروشد قبول کرد و همیشه پشت من بود. او کسی نیست جز علی عباسی که کمک کرد تا فیلمی متفاوت مانند «نازنین» را بسازم.

پیرو صحیت های داوودنژاد علی عباسی تهیه کننده قدیمی سینمای ایران روی صحنه آمد و گفت: من بعد از ۳۵ سال دوباره در سینمای ایران دیده شدم. آنچه که من در سینمای ایران انجام دادم ناشی از عشق بود و نتیجه آن تولید فیلم هایی مانند «تنگسیر»، «سوته دلان» و ده ها فیلم  دیگر بود اما متاسفانه پرونده کاری من در ۳۴ سالگی بسته شد. البته تا سال ۶۷ هم ۲ فیلم سینمایی ساختم یکی با داوود نژاد و دیگری با زنده یاد علی حاتمی اما عدم موفقیت من با این ۲ فیلم نشان داد که من دیگر اقتداری در سینمای ایران ندارم و آن زمان متوجه شدم که پرونده حرفه ای من بسته شده است.

وی ادامه داد: زمانی که به دفتر من آمدند و همه فیلم های من را بردند و گفتند که آنها را سوزاده اند دل من سوخت. این درحالی است که بعدها متوجه شدم به من دروغ گفته اند. خوشخبتانه طی این سال ها سینمای ایران را تعقیب کرده ام و شاهد حضور استعدادهای درخشان و جوان در سینمای ایران هستم.

علی رضا داوود نژاد نیز جایزه خود را به علی عباسی اهدا کرد.

خلاقیت و استعداد درخشان:

تندیس این بهش به جمشید محمودی برای کارگردانی فیلم «چند متر مکعب عشق» اهدا شد. او بعد از دریافت جایزه خود گفت: امیدوارم آینده فیلمسازی من مانند کیانوش عیاری باشد. کسی که بعد از این همه سال همچنان فیلم محکمی مانند «خانه پدری» می سازد.

بهترین تدوین:

تندیس این بخش به هایده صفی یاری برای فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» اهدا شد.

بهترین موسیقی فیلم:

دیپلم افتخار این بخش به بهزاد عبدی برای فیلم سینمایی «متروپل» و تندیس بهترین موسیقی فیلم به کارن همایونفر برای ساخت موسیقی «همه چیز برای فروش» تقدیم شد.

بهترین فیلمبرداری:

لوح تقدیر و تندیس این بخش به حسینذ جعفریان برای فیلم سینمایی «چ» اهدا شد.

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:

ترانه علیدوستی برای بازی در فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» تندیس و لوح تقدیر این بخش را دریافت کرد. او خطاب به منتقدان گفت: من همیشه نقدهای شما را می خوانم و از آنها استفاده می کنم. اگر دوست داشتید سال آینده هم این جایزه را به من و پگاه آهنگرانی بدهید.

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:

لح تقدیر و تندیس این بخش به بابک حمیدیان برای فیلم «چ» اهدا شد.

بهترین بازیگر نقش اول زن:

مریلا زارعی تندیس این بخش را برای بازی در فیلم سینمایی «شیار ۱۴۳» اهدا کرد. مازیار میری قبل از اهدای این جایزه خطاب به زارعی گفت: چون می دانستم این جایزه را چه کسی می خواهد بگیرد روی صحنه آمدم. ما قرار است با هم حرف بزنیم و گفتگو کنیم و همدیگر را تحمل کنیم.

مریلا زارعی بعد از دریافت جایزه خود گفت: زمانی که متوجه شدم نامزد دریافت این جایزه شده ام با عشق به این مراسم آمدم. برای من همیشه منتقدان نظر و نقدشان بسیار محترم بود و نقدهای مثبت و منفی شما را خوانده ام و همیشه از شنیدن آن خوشحال شدم.

وی با بغض ادامه داد: مازیار میری جمله ای گفت که دلم نمی آید حرف نزنم، بله در زندگی اصل بر تحمل است و اگر تحمل نکنیم چه باید کنیم. اما من آن چه را که در دلم است نمی گویم و سکوت می کنم. درست مانند علی عباسی که بعد از سال ها سکوت خود را شکست اما اگر قرار باشد تشویق کنید تمام کسانی را تشویق کنید که سال ها سکوت کرده اند و حرف های بسیاری برای گفتن دارند.

بهترین فیلمنامه:

دیپلم افتخار این بخش به مصطفی کیایی برای فیلم سینمایی «ضد گلوله» اهدا شد. وی در ادامه گفت: خوشحالم در جشن انجمن منتقدان و نویسندگان این جایزه را دریافت کردم. جشنی که بی شک هیچ فشاری در اهدا جوایز در آن وجود ندارد. البته دیپلم هم خوب است و امیدوارم سال دیگر به من لیسانس بدهند.

لوح تقدیر و تندیس این بخش به کیانوش عیاری برای فیلم سینمایی «خانه پدری» اهدا شد.

بهترین کارگردانی:

دیپلم افتخار این بخش به رضا درمیشیان برای فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» تقدیم شد و کیانوش عیاری نیز تندیس و لوح تقدیر این بخش را برای فیلم سینمایی «خانه پدری» دریافت کرد.

رضا درمیشیان بعد از دریافت جایزه خود گفت: فیلم عاشقانه «عصبانی نیستم» را با عشق برای مردم ایران ساختم.

بهترین فیلم:

جایزه ویژه هیئت داوران در این بخش به شهرام مکری برای فیلم سینمایی «ماهی گربه» اهدا شد. همچنین تندیس بهترین فیلم سینمایی در هشتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به کیانوش عیاری برای فیلم سینمایی «خانه پدری» اهدا شد.

کیانوش عیاری بعد از دریافت این جایزه گفت: از همه تشکر می کنم که این فیلم را شایسته چنین جایزه ای دیدند. امیدوارم همه فیلم هایی که در محاق توقیف قرار دارند فرصتی برای دیدن شدن داشته باشند. مهم این است که ما آنقدر دچار خودسانسوری هستیم که دیگر کسی از خط قرمزها رد نمی شود و تنها دلیل توقیف فیلم ها می تواند به دلیل مشکلات شخصی باشد که آن هم قابل حل است.

در این مراسم هنرمندانی چون محمد مهدی عسگرپور، فرهاد توحیدی، پگاه آهنگرانی، مصطفی کیایی، مهران رجبی، جهانگیر کوثری، رخشان بنی اعتماد، هومن سیدی، اسحاق خانزادی، رضا داوود نژاد، علیرضا داوودنژاد، شهرام مکری، بهروز افخمی، مرجان شیرمحمدی، شهین تسلیمی، گوهر خیراندیش، هادی منبتی، بابک حمیدیان، مریلا زارعی، رضا ناجی، باران کوثری، رضا عطاران، ترانه علیدوستی و ... حضور داشتند.